Leestip april 2022
Winnaar van de Bronzen Uil Publieksprijs 2021.
De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh is een poëtische debuutroman van een groot literair talent.
Arghavan is een jonge Iraanse vrouw die nog maar kort in Nederland woont. Terwijl ze worstelt om een nieuw leven op te bouwen, wordt ze geplaagd door herinneringen aan haar jeugd in Iran. Een jeugd die paradijselijk begon maar een negatieve wending nam toen haar moeder van de ene op de andere dag vertrok en haar vader, haar steun en toeverlaat, verslaafd raakte aan opium. Ze nam daarop een radicaal besluit: ze liet het rauwe, bergachtige landschap van Iran definitief achter zich en vertrok naar het platste land ter wereld: Nederland. Arghavan werkt in een tweedehandswinkel in Amsterdam, waar ze bevriend raakt met sommige klanten, zoals met Anna, een dove danseres, en de oude Johan, die het geluid van bomen opneemt. Ze verwondert zich over dit land waar iedereen haast heeft en waar het onmogelijk lijkt om met de ander verbonden te zijn. Dan wordt ze verliefd op Mees, een jonge muzikant, die haar wereld volkomen op z’n kop zet.
De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh is een zinnelijke roman over liefde en verlangen, over herinneringen en over de vraag of je de ander ooit echt kunt kennen.
Sholeh Rezazadeh (1989) is dichter en schrijver. In een vorig leven in Iran was ze arts. Schrijven vond haar omgeving verspilling van haar intelligentie. Voor de liefde kwam ze in 2015 naar Nederland en besloot ze zich toch op haar passie voor schrijven te richten. In het Nederlands welteverstaan! Drie jaar later tekende ze een contract voor een literaire roman. In 2019 won ze de El Hizjra Literatuurprijs voor poëzie en in 2021 debuteerde met De hemel is altijd paars. Deze roman werd geroemd om zijn poëtische stijl en heeft de De Bronzen Uil Publieksprijs 2021 gewonnen.
Wat ik ervan vind:
Een jonge Iraanse vrouw probeert een nieuw leven op te bouwen in Nederland en dat loopt, zoals te verwachten, niet van een leien dakje. Ze baat een tweedehandswinkeltje uit, leert een aantal van haar klanten beter kennen, wordt verliefd op Mees, houdt hartstochtelijk veel van bomen maar is ongelofelijk eenzaam. Haar zachte, gevoelige natuur botst met de vaak jachtige en koude westerse levenswijze.
De auteur verwijst ook dikwijls naar haar eerste jaren in Iran. Aanvankelijk beleefde ze een vrij gelukkige jeugd maar door de afwijzing van haar moeder en de opiumverslaving van haar vader beseft ze dat ze, als ze zelf niet ten onder wil gaan, de banden moet doorsnijden en vertrekken.
Toegankelijk, bedrieglijk eenvoudig geschreven, poëtisch en mooi, dat is het boek van Sholeh Rezazadeh. Als je zelf gevoelig bent en van de natuur houdt, sluit je het hoofdpersonage voor altijd in je hart. Een driedubbele aanrader dus en vol verwachting kijk ik al uit naar haar volgende roman.
Voor wie meer wil weten: kom naar het gesprek tussen Sholeh Rezazadeh, Joke van Leeuwen en Nadia Dala op 9 april 2022 in cultuurcafé De Fwajee.
Beoordelingen
Er zijn geen beoordelingen gevonden.