Leestip februari 2025
Marthe viel omdat ze het leven van een langpootmug wilde redden. Na die dodelijke val blijft haar huis aan de rand van het bos verweesd achter. Alleen de insecten, de muizen en haar spullen wisten wie ze was. Als haar huis wordt opgeruimd krijgen we haar verhaal te horen. Hoe meer spullen er worden aangewezen, hoe completer Marthe wordt. Aan de hand van de stoel, de tafel, de kast en het bed kom je erachter wie Marthe was. Niets bijzonders, zou Marthe er zelf over hebben gezegd.
Bibi Dumon Tak (1964) is een gelauwerde kinderboekenschrijfster. Ook schreef zij eerder drie boeken voor volwassenen, waarvan Rotjongens veel opzien baarde. In een groen knollenland is een schotschrift tegen de jacht, en met De dag dat ik mijn naam veranderde schreef ze een eerbetoon aan haar gestorven zus.
Wat ik ervan vind:
Wat een mooie novelle! Klein, fijn, zacht, ontroerend en vol mededogen voor het kleine, het 'gewone'.
Het leven van Marthe, niet meer dan een 'rimpeling', uitermate invoelend beschreven door Bibi Dumon Tak die we vooral kennen van haar excellente kinder- en jeugdboeken.
Marthe, een vrouw op leeftijd, wiens leven altijd op de achtergrond gespeeld heeft, die stil en aardig is voor alles wat leeft, verrast toch door een paar geheimen die ze met zich meedraagt. 'Stille waters hebben diepe gronden' is een spreekwoord dat hier wel gepast lijkt. Aanrader!
Het leven van Marthe, niet meer dan een 'rimpeling', uitermate invoelend beschreven door Bibi Dumon Tak die we vooral kennen van haar excellente kinder- en jeugdboeken.
Marthe, een vrouw op leeftijd, wiens leven altijd op de achtergrond gespeeld heeft, die stil en aardig is voor alles wat leeft, verrast toch door een paar geheimen die ze met zich meedraagt. 'Stille waters hebben diepe gronden' is een spreekwoord dat hier wel gepast lijkt. Aanrader!
Beoordelingen
Er zijn geen beoordelingen gevonden.
