Leestip november: Het lichtje - Antonio Moresco
Het lichtje in de verte, in 2018 genomineerd voor de International Dublin Literary Award, is een ontroerende en intense meditatie over de mens en het universum. Een man leeft in totale eenzaamheid in een verlaten bergdorp. Maar elke nacht, op hetzelfde uur, verschijnt er een mysterieus lichtje aan de andere kant van de vallei. Wat is het? Iemand in een ander verlaten dorp? Een vergeten straatlantaarn? Als hij uiteindelijk op onderzoek uitgaat, vindt hij een jonge jongen die ook alleen woont, in een huis midden in het bos. Maar wie is dit kind echt? Het antwoord is zowel geheimzinnig als diep ontroerend. In een continue dialoog met de wezens die het bos bevolken, luchtwortels, bomen, vuurvliegjes, zwaluwen, reflecteert Antonio Moresco over eenzaamheid en de pijn van het bestaan, over leven en dood, maar ook over wat mensen en dieren bindt.
Het lichtje in de verte, uitgegeven in Frankrijk, Spanje, Oostenrijk, Duitsland, Tjechië, Egypte, Servië en Griekenland, was een bestseller in Frankrijk.
Antonio Moresco (1947) wordt gezien als een van de grondleggers van een nieuwe richting in de Italiaanse literatuur die verder gaat dan de postmoderniteit, en vergeleken met Don DeLillo en Thomas Pynchon.
La lucina (Het lichtje in de verte) verscheen in 2013 en werd in 2018 verfilmd, met Moresco zelf in de hoofdrol.
Wat wij er van vinden:
Een oude man woont ergens in de bergen, in een uitgestorven dorp, in een huis dat stilaan opnieuw door de natuur ingenomen wordt, net zoals de rest van het dorpje. En ook hij wil verdwijnen, opgaan in het grote ‘niets’. We komen niets over hem te weten, zijn verleden, zijn beweegredenen blijven omhuld in een mistige waas. We vernemen wel dat hij af en toe gaat winkelen in een naburig dorpje waar wel nog menselijke activiteit schijnt te zijn.
Het enige wat hem nog fascineert is het lichtje in de verte dat elke avond omstreeks dezelfde tijd aangaat. Hij moet weten wat het is en gaat op onderzoek uit. Als hij het ontdekt is hij verrast en geïntrigeerd. Er woont een klein jongetje, volledig zelfstandig, helemaal op zijn eentje.
Langzaam komen we iets meer over het jongetje te weten en verdwalen we, net zoals de oude man, in een soort droomwereld met een onheilspellende ondertoon.
Wij lieten ons graag meevoeren met dit donkere sprookje voor volwassenen dat onze nuchtere kant opzij duwde en ons even in magie liet geloven. Met het besef hoezeer dat we dat missen.
Beoordelingen
Er zijn geen beoordelingen gevonden.
