Leestip oktober 2021
‘Toen ik haar zag zitten achter het smeedijzeren hekwerk tussen café en biljartzaal, kon ik haar gelaatstrekken niet meteen goed onderscheiden. Buiten schijnt de zon altijd zo fel dat je bij binnenkomst in het Rosal geen hand voor ogen ziet.
Haar rieten tas vormde een lichtvlek. Net als haar blote armen. Haar gezicht tekende zich in het donker af. Waarschijnlijk was ze niet ouder dan twintig. Ze schonk geen aandacht aan me.’
Jean Moreno, alias Jimmy Sarano, is een schrijver in ballingschap ‘ergens in de buurt van Tétouan, Gibraltar of Algeciras’. De Franse expat schrijft een feuilleton voor de radio. In de door hitte verpletterde stad, die soms wel verlaten lijkt, ontmoet hij ene Marie in een café. Deze ongrijpbare jonge vrouw roept een herinnering in hem op: is zij het kind dat hij ooit in Parijs kende? Is ze de dochter van Rose-Marie? Het geheugen van de schrijver voert hem mee naar lang vervlogen tijden, al zijn die voor hem nooit echt voorbij.
Patrick Modiano (1945) is de zoon van een Italiaanse, Joodse vader en een Vlaamse, katholieke moeder. Hij schreef een dertigtal veelgeprezen romans, waarin hij steevast op zoek gaat naar de verloren tijd. Sinds hij in 1978 de Prix Concourt heeft gewonnen, wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers van Frankrijk. In 2014 won Modiano de Nobelprijs voor de Literatuur.
Wat wij er van vinden:
Wie houdt van mysterieuze boeken met een melancholische ondertoon moet bij Modiano zijn. Als lezer weet je vaak aan het einde van het boek niet veel meer dan in het begin. Modiano spoort zijn lezers aan om hun fantasie te gebruiken en met de suggestieve tekst zelf aan het werk te gaan.
De onderdelen die steevast deel uit maken van de verhalen van Modiano zijn nu ook weer van de partij. Zoals daar zijn: nostalgie, het onverwerkte verleden, dezelfde locaties, mysteries, vage verlangens, schimmige personages,...
Het hoofdpersonage, Jimmy Sarano, meent een jonge vrouw, die hij ergens in een café aan een tafeltje ziet zitten, te herkennen uit zijn verleden. Haar trekken komen hem vaag bekend voor en hij speurt zijn geheugen af naar herkenningspunten.
Hij is dat verleden en die stad (Parijs) ontvlucht onder duistere omstandigheden en heeft een andere naam aangenomen. Om zijn brood te verdienen werkt hij bij een lokale radio waarvoor hij een dagelijkse aflevering van een feuilleton schrijft. Samen met nog andere expats, die elk hun eigen redenen hebben om hun verleden te verzwijgen, verblijft hij ergens in het uiterste zuiden van Spanje.
De ontmoeting met het meisje brengt zijn verleden weer tot leven. Het uitzichtloze wachten op wie, op wat benadrukt de leegte van zijn bestaan.
Modiano weet zijn lezers steeds weer onder te dompelen in de aparte en weemoedige sfeer eigen aan zijn romans. Het is aangenaam vertoeven daar.
Beoordelingen
Er zijn geen beoordelingen gevonden.
