Leestip van Boekhandel Naboekov april 2020
Ze toonden zich voor het eerst aan haar op het tuinmuurtje dat doorliep tot helemaal achteraan de coniferen. Daar hadden ze gestaan, ze hielden haar in de gaten. Op die manier kwamen ze in het leven van de verteller en zijn zus Marianne.
De daaropvolgende jaren ziet Marianne ze steeds vaker. Ze jagen haar op, willen haar laten zien dat ze haar altijd weten te vinden. Ze doen haar in paniek ontvlammen, maar het is Marianne zelf die haar broer angst aanjaagt.
In de schaduw van de coniferen ontbloot de verteller zijn familieverhaal, over het verlies van ouders, de komst van rijkdom, over de jaloezie, achterdocht en waanzin die daaruit ontsprongen.
Met deze donkere vertelling schrijft dichter Max Temmerman (°1975) zijn prozadebuut, waarin hij de donderende vaart van een Simenon-roman koppelt aan zijn eigen poëtische stem.
Wat wij er van vinden:
‘Coniferen’ is het mooie debuut van Max Temmerman en verdient het om in brede kring gelezen te worden. Wij zijn 100% fan en hopen dat u het ook wordt!
De verteller, die ietwat afstandelijk, zijn tragische familiegeschiedenis uit de doeken doet, doet dat in een poëtisch, prachtig beschrijvend proza. Max Temmerman verloochent zijn dichterlijke oorsprong niet.
Broer en zus verliezen op vrij jonge leeftijd beide ouders. Dit is uiteraard niet zonder gevolgen, en ondanks hulp van de familie, moeten ze het toch vooral alleen zien te rooien. Dit laat (te) diepe sporen na. Toch proberen ze allebei hun leven uit te bouwen. Zij trouwt en is ogenschijnlijk gelukkig, met moeite weet ze haar demonen te bedwingen. Hij -introvert en zeer eenzelvig- studeerde voor vertaler, probeert vervolgens een au-pair job in Amerika maar moet daar hals over kop vertrekken. Hij blijft alleen wonen in het ouderlijk huis en probeert de eindjes aan elkaar te knopen met vertaalopdrachten.
Na weer een tragisch overlijden, komt alles in een neerwaartse spiraal en gaat het van kwaad naar erger. Het slot grijpt ons bij de keel en laat ons aangeslagen achter.
In het leven heeft men een stevige portie geluk nodig…
‘Coniferen’ is het mooie debuut van Max Temmerman en verdient het om in brede kring gelezen te worden. Wij zijn 100% fan en hopen dat u het ook wordt!
De verteller, die ietwat afstandelijk, zijn tragische familiegeschiedenis uit de doeken doet, doet dat in een poëtisch, prachtig beschrijvend proza. Max Temmerman verloochent zijn dichterlijke oorsprong niet.
Broer en zus verliezen op vrij jonge leeftijd beide ouders. Dit is uiteraard niet zonder gevolgen, en ondanks hulp van de familie, moeten ze het toch vooral alleen zien te rooien. Dit laat (te) diepe sporen na. Toch proberen ze allebei hun leven uit te bouwen. Zij trouwt en is ogenschijnlijk gelukkig, met moeite weet ze haar demonen te bedwingen. Hij -introvert en zeer eenzelvig- studeerde voor vertaler, probeert vervolgens een au-pair job in Amerika maar moet daar hals over kop vertrekken. Hij blijft alleen wonen in het ouderlijk huis en probeert de eindjes aan elkaar te knopen met vertaalopdrachten.
Na weer een tragisch overlijden, komt alles in een neerwaartse spiraal en gaat het van kwaad naar erger. Het slot grijpt ons bij de keel en laat ons aangeslagen achter.
In het leven heeft men een stevige portie geluk nodig…
Max Temmerman - Coniferen | Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts
Beoordelingen
Er zijn geen beoordelingen gevonden.
