Forna, Aminatta - Het huis met de schaduw
€ 12,50
Auteur: Aminatta Forna
Vertaler: Marijke Versluys
Titel: Het huis met de schaduw
Taal: Nederlands
Uitgever: Nieuw Amsterdam
Afmetingen: 23x210x136 mm
Gewicht: 342 gram
ISBN: 9789046817018
Jaar: 2018, vijfde druk
Bindwijze: Paperback
Pagina's: 320
Genre: Fictie, Literatuur
Vertaler: Marijke Versluys
Titel: Het huis met de schaduw
Taal: Nederlands
Uitgever: Nieuw Amsterdam
Afmetingen: 23x210x136 mm
Gewicht: 342 gram
ISBN: 9789046817018
Jaar: 2018, vijfde druk
Bindwijze: Paperback
Pagina's: 320
Genre: Fictie, Literatuur
Beschrijving:
Laura en haar kinderen komen een lange zomer naar Gost om daar het grote vervallen huis net buiten het stadje op te knappen. Het stille Gost, midden in de bergen en bloemenvelden van Kroatië, leeft op door deze bedrijvigheid. Laura's man blijft voor zijn werk in Engeland en dus is het buurman Duro die haar helpt het vakantiehuis bewoonbaar te maken. Met zijn twee jachthonden heeft hij het lege huis jarenlang in de gaten gehouden. De onrust die Laura in het stadje veroorzaakt maakt duidelijk dat de bewoners van Gost niets moeten hebben van buitenstaanders die de bedrieglijke rust komen verstoren. Langzaam wordt duidelijk dat Duro oude banden heeft met het huis, waarover een donkere schaduw hangt.
Recensie in de Standaard door Kathy Mathijs
In de nieuwe roman van Aminatta Forna roept de verbouwing van een huis herinneringen op aan de oorlog in de Balkan.
De littekens van de oorlog: dat is hét thema van Aminatta Forna, een Schots-Sierra Leoonse die met haar vorige roman, Fantoomliefde, op de shortlist stond van de Orange Prize 2011. Forna's fijnzinnige kroniek over de nasleep van de oorlog in Sierra Leone was een krachtige roman. Haar nieuwe,Het huis met de schaduw, gaat ook over de naweeën van een burgeroorlog, namelijk het conflict op de Balkan. Volgens Forna hebben de Sierra Leonezen elkaar grotendeels vergeven, hebben ze de draad weer opgepikt, misschien al te snel. Op de Balkan, waar de schrijfster rondreisde, sluimert er veel meer vijandigheid onder het oppervlak, misschien omdat de oorlog daar een etnisch conflict was.
Duro Kolak, de 46-jarige verteller woont in Gost, een kleine provinciestad, die door velen is verlaten na de gevechten. Duro noemt zich een bewaker van het verleden, hij brengt twee vertellingen. De ene gaat over de zomer van 1975, toen hij veertien was en optrok met Anka en haar broer Kresimir. Die delen van het boek tonen een onbewaakte kindertijd. Het drietal ging jagen, brouwde sterke drank, zwom in de rivier in de ravijn. Duro en Anka werden verliefd.
Landmijnen
De tweede verhaallijn speelt in 2007, wanneer de Engelse Laura en haar kinderen, Grace en Matthew, neerstrijken in Gost. Ze hebben 'het blauwe huis' gekocht en willen het verbouwen tot een te verhuren vakantiewoning. In een stad waar werk schaars is, biedt Duro zich aan als klusjesman. Laura sluit de ogen voor de gruwelen van het verleden. Ze doet euforische uitlatingen over de veldbloemen, de gedachte aan mogelijke landmijnen in datzelfde veld laat ze niet toe. Matthew pubert, en wil zijn mannelijkheid etaleren door te jagen met Duro en de oude auto, een symbool van vooroorlogse tijden, op te knappen. Enkel Grace heeft oprechte interesse voor het verleden, haar vragen zijn kritisch en meelevend.
Gost is een stad waar de inwoners elkaar met argusogen bekijken, waar je buren mogelijks je vrouw of man hebben verraden. Niets is er onschuldig of vrijblijvend. De ene helft van het dorp gebruikt 'hleb' voor brood, de andere 'kruh'. In deze stille, claustrofobische roman weet Forna de verstikkende sfeer goed op te roepen. Ze doet dat met sobere beelden en in een stijl die subtiel is, ongeforceerd.
De littekens van de oorlog: dat is hét thema van Aminatta Forna, een Schots-Sierra Leoonse die met haar vorige roman, Fantoomliefde, op de shortlist stond van de Orange Prize 2011. Forna's fijnzinnige kroniek over de nasleep van de oorlog in Sierra Leone was een krachtige roman. Haar nieuwe,Het huis met de schaduw, gaat ook over de naweeën van een burgeroorlog, namelijk het conflict op de Balkan. Volgens Forna hebben de Sierra Leonezen elkaar grotendeels vergeven, hebben ze de draad weer opgepikt, misschien al te snel. Op de Balkan, waar de schrijfster rondreisde, sluimert er veel meer vijandigheid onder het oppervlak, misschien omdat de oorlog daar een etnisch conflict was.
Duro Kolak, de 46-jarige verteller woont in Gost, een kleine provinciestad, die door velen is verlaten na de gevechten. Duro noemt zich een bewaker van het verleden, hij brengt twee vertellingen. De ene gaat over de zomer van 1975, toen hij veertien was en optrok met Anka en haar broer Kresimir. Die delen van het boek tonen een onbewaakte kindertijd. Het drietal ging jagen, brouwde sterke drank, zwom in de rivier in de ravijn. Duro en Anka werden verliefd.
Landmijnen
De tweede verhaallijn speelt in 2007, wanneer de Engelse Laura en haar kinderen, Grace en Matthew, neerstrijken in Gost. Ze hebben 'het blauwe huis' gekocht en willen het verbouwen tot een te verhuren vakantiewoning. In een stad waar werk schaars is, biedt Duro zich aan als klusjesman. Laura sluit de ogen voor de gruwelen van het verleden. Ze doet euforische uitlatingen over de veldbloemen, de gedachte aan mogelijke landmijnen in datzelfde veld laat ze niet toe. Matthew pubert, en wil zijn mannelijkheid etaleren door te jagen met Duro en de oude auto, een symbool van vooroorlogse tijden, op te knappen. Enkel Grace heeft oprechte interesse voor het verleden, haar vragen zijn kritisch en meelevend.
Gost is een stad waar de inwoners elkaar met argusogen bekijken, waar je buren mogelijks je vrouw of man hebben verraden. Niets is er onschuldig of vrijblijvend. De ene helft van het dorp gebruikt 'hleb' voor brood, de andere 'kruh'. In deze stille, claustrofobische roman weet Forna de verstikkende sfeer goed op te roepen. Ze doet dat met sobere beelden en in een stijl die subtiel is, ongeforceerd.
