Gravenberch, Scotty - De ploegscharen van Deik
€ 20,00
Auteur: Scotty Gravenberch
Redacteur: Pieter Hilhorst
Titel: De ploegscharen van Deik
Taal: Nederlands
Uitgeverij: Jurgen Maas
Afmetingen: 17x212x136 mm
Gewicht: 261 gram
ISBN: 9789491921933
Jaar: 2022
Bindwijze: Paperback
Pagina's: 176
Genre: Fictie, Literatuur
Redacteur: Pieter Hilhorst
Titel: De ploegscharen van Deik
Taal: Nederlands
Uitgeverij: Jurgen Maas
Afmetingen: 17x212x136 mm
Gewicht: 261 gram
ISBN: 9789491921933
Jaar: 2022
Bindwijze: Paperback
Pagina's: 176
Genre: Fictie, Literatuur
Beschrijving:
‘Vroeger was de kreet: “Het persoonlijke is politiek”. Hóe politiek en hóe persoonlijk – dat laat Scotty Gravenberch zien.’ STEPHAN SANDERS
Als twee mensen in bed liggen, staan er volgens Freud vier omheen: de ouders van de geliefden. Maar bij Deik, die zichzelf spottend een paranoïde televisiepresentator noemt, staan er nog veel meer. De Surinaamse en Indonesische grootouders, de overgrootouders, de samenleving, de slavernij, het KNIL-verleden, het jappenkamp: het onrecht uit het verleden echoot na op elk vlak in zijn leven. Niet alleen in de liefde, maar ook op het werk voelt hij die druk. Hij begrijpt niet dat mensen de sprookjes geloven die hij als journalist voorleest van de teleprompter. Voor Deik is er geen keus. Hij wil zich bevrijden, te beginnen van de leugens en de hypocrisie.
In De ploegscharen van Deik, de nagelaten debuutroman van Scotty Gravenberch, schrijft de hoofdpersoon vanuit een kelder over uitsluiting en verzet. ‘De geschiedenis mept ons allemaal in het rond, sommigen harder dan anderen.’ Gravenberch projecteert Deiks wereldbeeld op de actualiteit: van het Nederlandse zwartepietendebat, politiegeweld en opgejaagde journalisten tot doofpotten en complottheorieën. Wanneer Deik wegvlucht van de wereld, vertelt hij nog één keer zijn verhaal, heen en weer springend tussen de les van zijn vader dat niemand te vertrouwen is en zijn hunker naar hoop.
Als twee mensen in bed liggen, staan er volgens Freud vier omheen: de ouders van de geliefden. Maar bij Deik, die zichzelf spottend een paranoïde televisiepresentator noemt, staan er nog veel meer. De Surinaamse en Indonesische grootouders, de overgrootouders, de samenleving, de slavernij, het KNIL-verleden, het jappenkamp: het onrecht uit het verleden echoot na op elk vlak in zijn leven. Niet alleen in de liefde, maar ook op het werk voelt hij die druk. Hij begrijpt niet dat mensen de sprookjes geloven die hij als journalist voorleest van de teleprompter. Voor Deik is er geen keus. Hij wil zich bevrijden, te beginnen van de leugens en de hypocrisie.
In De ploegscharen van Deik, de nagelaten debuutroman van Scotty Gravenberch, schrijft de hoofdpersoon vanuit een kelder over uitsluiting en verzet. ‘De geschiedenis mept ons allemaal in het rond, sommigen harder dan anderen.’ Gravenberch projecteert Deiks wereldbeeld op de actualiteit: van het Nederlandse zwartepietendebat, politiegeweld en opgejaagde journalisten tot doofpotten en complottheorieën. Wanneer Deik wegvlucht van de wereld, vertelt hij nog één keer zijn verhaal, heen en weer springend tussen de les van zijn vader dat niemand te vertrouwen is en zijn hunker naar hoop.
Met Sinterklaasje kom maar binnen zonder knecht (1998) heeft Scotty Gravenberch (1970-2020) met Lulu Helder aan de basis gestaan van het debat over Zwarte Piet. Via Anil Ramdas kwam hij vervolgens in de media te werken. Hij werd redacteur bij het programma Het Blauwe Licht. Daarna werd hij presentator voor de VPRO van het programma Propaganda (2002). Hij heeft gewerkt bij diverse culturele instellingen (De Balie, De Unie en de Tolhuistuin). Een voorstudie van zijn roman verscheen in 2018 in het literaire tijdschrift De Revisor.
Gravenberch heeft in zijn jeugd in veel landen gewoond: Australië, Duitsland, de Verenigde Staten. Hij leerde al jong wat het betekent om te worden gezien als een buitenstaander. Het is een perspectief dat zijn leven kleurde. Soms deed hij mee met de ratrace soms stapte hij eruit. Hij voelde zich net zo thuis tussen intellectuelen als tussen de outcasts. De laatste jaren van zijn leven woonde hij in Lissabon, waar hij zijn geld verdiende met wat hij zelf noemde ‘dom werk’ en in zijn vrije tijd schilderde en schreef aan zijn roman. Na het afmaken van zijn boek, waarvoor hij ook de kaft al had ontworpen, was hij blij dat hij zich weer op een nieuw project kon storten. Geïnspireerd door de schilderijen van Jeroen Bosch wilde hij een studie maken van de verbeelding van zwarte mensen in de kunst voor de kolonisatie. In augustus 2020, vlak na zijn vijftigste verjaardag, overleed hij onverwacht.
Gravenberch heeft in zijn jeugd in veel landen gewoond: Australië, Duitsland, de Verenigde Staten. Hij leerde al jong wat het betekent om te worden gezien als een buitenstaander. Het is een perspectief dat zijn leven kleurde. Soms deed hij mee met de ratrace soms stapte hij eruit. Hij voelde zich net zo thuis tussen intellectuelen als tussen de outcasts. De laatste jaren van zijn leven woonde hij in Lissabon, waar hij zijn geld verdiende met wat hij zelf noemde ‘dom werk’ en in zijn vrije tijd schilderde en schreef aan zijn roman. Na het afmaken van zijn boek, waarvoor hij ook de kaft al had ontworpen, was hij blij dat hij zich weer op een nieuw project kon storten. Geïnspireerd door de schilderijen van Jeroen Bosch wilde hij een studie maken van de verbeelding van zwarte mensen in de kunst voor de kolonisatie. In augustus 2020, vlak na zijn vijftigste verjaardag, overleed hij onverwacht.