Webshop » Nieuwe boeken » Pavel, Ota - Hoe ik de vissen ontmoette

Pavel, Ota - Hoe ik de vissen ontmoette

€ 22,50

Auteur: Ota Pavel
Vertaler: Edgar de Bruin
Titel: Hoe ik de vissen ontmoette
Taal: Nederlands
Uitgeverij: Koppernik

Afmetingen: 18x200x125 mm
Gewicht: 246 gram
ISBN: 9789083274362
Jaar: 2023
Bindwijze: Paperback
Pagina's: 144
Genre: Fictie, Literatuur

Beschrijving:

Met een voorwoord van Jan van Mersbergen

Hoe ik de vissen ontmoette zijn de magische memoires van Ota Pavel over zijn jeugd in Tsjecho-Slowakije.

Met zijn vader en zijn oom Prosek als leraren, de beste verhalenvertellers en beste vissers ter wereld, heeft de jonge Ota een onbezorgde, avontuurlijke jeugd. Het begin van de Tweede Wereldoorlog verandert alles. Wanneer de nazi’s binnenvallen, worden zijn vader en twee oudere broers naar concentratiekampen afgevoerd en zit er voor Ota niets anders op dan de door de ss in beslag genomen karpers terug te stelen om de overgebleven leden van het gezin te voeden.

De ontroerende verhalen over de strijd van zijn sprankelende vader om voor zijn gezin te zorgen en over de heroïsche vindingrijkheid van de jonge Ota Pavel, zijn boven alles een gepassioneerd en aangrijpend pleidooi voor leven, liefde, vrijheid en vissen.

Ota Pavel, geboren als Ota Popper (1930-1973), was een Tsjechische schrijver, journalist en sportverslaggever. Hij wordt geroemd om zijn korte verhalen en autobiografische romans. Zijn carrière als sportverslaggever kwam tot een einde toen bleek dat hij een bipolaire stoornis had. In 1966 moest hij ook stoppen met zijn werk als journalist en werd hij verschillende keren opgenomen in een inrichting. In deze moeilijke periode schreef hij zijn mooiste werken. In 1973 stierf hij aan een hartaanval.

‘Het zijn absurde parabels, afwisselend hilarisch, verontrustend en mysterieus.’ The Guardian

‘Ik raad u met drang aan dit boek te lezen.’ Adam Thirlwell, New Statesman

‘Wat de ruimhartigheid van dit boek zo hartverscheurend maakt, is de wetenschap dat Pavel het in een psychiatrisch ziekenhuis schreef op de dagen dat hij door de tralies kon kijken en zijn mentale helderheid kon herwinnen.’ The Economist