Sautière, Jane - Drijvende lichamen

Beschrijving:

Drijvende lichamen is een hybride werk, geschreven in een objectieve, haast essayistische stijl, maar met de suggestieve kracht van een roman.

De schaduwen, de zwevende deeltjes die we op het netvlies zien als we in het licht kijken, heten drijvende lichamen. We krijgen er geen grip op. Ze ontsnappen ons als we proberen ze te volgen. Jane Sautière vergelijkt deze ‘schimmen’ met de langzaam vervagende herinneringen aan haar jeugd in Phnom Pen (Cambodja), waar ze van 1967 tot 1970 met haar ouders woonde.

Die drijvende lichamen laten haar niet los. Het zijn de geesten van haar overleden ouders, en van het broertje en het zusje die voor haar geboorte stierven. Het is de zintuiglijke ervaring van het Verre Oosten, de overdadige natuur, de weelde van de plantengroei, tropische insecten en wilde dieren, van de kleurenpracht en de soms misselijk makende geuren…

Het zijn de emoties van haar eerste liefde, zoals je die ook proeft in De minnaar van Marguerite Duras.

Het zijn de lichamen van de slachtoffers die door de Rode Khmers in de Mekong werden gegooid. Het is Bophana, zinnebeeld van alle onschuldigen die door de beulen van kamp S21 werden vermoord.

Het zijn die herinneringen die hier worden geboekstaafd voor ze definitief uit het geheugen verdwijnen. Een ontroerend document!

Drijvende lichamen won in 2023 de ‘Grand Prix SGDL de la Fiction’.